Oh wat een jaar!

28 december 2018 - Purmerend, Nederland

En dan is het alweer eind december. Het jaar 2018 zit er gewoon bijna op. Bizar hoe snel dit jaar is gegaan. Een jaar, zoals ieder jaar, met ups en downs. Met een maand december waarin je dan weer mooi kan terug blikken op het afgelopen jaar.

Mijn jaar starten bij Fleur thuis, met heel veel mensen, cocktails en spelletjes. Een super gezellig oud en nieuw die ik eindigde in de kroeg met mijn broer en zijn vrienden met genoeg drankjes en gezelligheid. Mijn jaar begon zoals dat 'hoort' met mijn eigen fles champagne en lieve mensen om mij heen. Maar helaas zonder Jeroen. Blijkbaar hadden wij er voor gekozen om het apart te vieren.. 

Januari begon als een vrij rustige maand. Met als hoogte punt, verkering gevraagd worden door Jeroen. Het sporten bij fit met Myr opgepakt. Een mooi feestje bij de Vrienden van Amstel gehad met Fleur. En aan het einde van de maand een sollicitatiegesprek bij de gemeente Heerhugowaard, waar ik gesolliciteerd had op de functie leerplichtambtenaar. Gelijk na het gesprek werd ik opgebeld met de mededeling dat ze zo enthousiast waren dat ik was aangenomen. Wauw! Zo vet. Een nieuwe mooie uitdaging waar ik 28 uur voor Heerhugowaard kon gaan werken en nog 8 uur bij Langedijk. Wat een fijn gevoel!

Begin februari ging Jeroen naar Duitsland voor zes weken. Voor het eerst zo lang zonder elkaar. Gelukkig hadden we afgesproken dat ik na 4 weken naar hem toe zou komen in Hamburg, want tjoew die 6 weken waren wel erg lang. Voor de afleiding sprak ik veel af met vriendinnen om daar lekker te eten en te borrelen, om hem maar niet te erg te missen. Met als afsluiting van de maand nog een weekendje Hengelo bij lieve Fleur. 

En daar was maart. Mijn maand van mijn verjaardag. De enige dat dat ik aan Jeroen had gevraagd er te zijn, maar helaas pakte de opdracht in Duitsland nog de hele maand maart. Maart is ook de maand van de verjaardag van mijn broers. Op 10 maart vierde Ray zijn verjaardag voor zijn vrienden en ik mocht ook een borrel komen doen. Dus hup met de auto naar Krommenie voor een gezellig avondje. Toen ik voor de deur stond, stonden Ray en Cyn samen voor de deur.. mmh oké. Ik feliciteerde mijn broer en gaf Cyn een kus, waarop Ray ineens naar Cyn haar buik wees en zei wij hebben een vervroegd verjaardagscadeau voor jou. Huh.. Neee.. whaat.. Ja Kels je wordt tante! Wauw. Kippevel. Tranen. Zo blij!! Wat leuk! Toen ik de deur opende zaten alle vrienden mij aan te kijken en te glimlachen! Zo leuk. Maar ik mocht nog niks tegen pap en mam vertellen want dat zouden ze de dag erna doen. Op een super leuke manier door met het boek ‘’Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt’ de kamer in te lopen. Het kwartje viel niet gelijk, maar daarna was iedereen zo blij voor ze. Wat een mooi gevoel zeg, onbeschrijfbaar! Het weekend daarna vloog ik eindelijk naar Hamburg, om heerlijk Jeroen in zijn arme te springen. Tenminste dat beeld zat in mijn hoofd, in de praktijk ging dit iets anders, want ik liep naar de verkeerde terminal door een rot grapje van Jeroen. Maar de knuffel maakte alles goed. We hebben een heerlijk weekendje gehad en ook Katrin nog even gezien! Super leuk. Helaas ging maandag mijn vliegtuig weer terug. Maar was het gelukkig nog maar twee weekjes. Mijn verjaardag stond voor de deur. Een super gezellige dag met hele fijne mensen om mij heen! Heerlijk. Het weekend erna Jeroen lekker opgehaald van Schiphol en Pasen gevierd bij mijn ouders.

3 april werd Jeroen 30. Tjoew ouwe man. Dus lekker uit eten geweest met zijn familie. En de dag erna samen naar Vuurtoreneiland geweest. Best leuk om met een boot naar een eiland te gaan en daar in bunker te eten met alleen maar kaarslicht. Even een momentje samen want die zaterdag gaf Jeroen een feest voor zijn verjaardag en mocht ik de hele familie ontmoeten.. brr kriebels en spanning in mijn buik. Gelukkig ging dat redelijk goed op het recht tegen een muggenhor aan lopen na, wat ook fijn de hele kamer zag.. Gelukkig wist iedereen toen wel wie Kelsey was. Na zijn verjaardag hadden we nog een klein weekje samen tot dat hij weer weg ging, vijf weken Canada dit keer. Oké aju! Voor mij stond er een super gezellig weekendje op de planning met Demi, Fleur en Margriet, voor Margriet haar verjaardag. Een weekendje Breda met feestjes en terrasjes en een piercing in mijn oor. God wat deed dat zeer zeg. Als ik mijn vriendinnen mag geloven dan was ik groen.. de stoel ging plat.. omdat ik daarna wat witjes werd. Blegh wat een rot gevoel, maar ik heb hem wel! Eind april natuurlijk nog koningsnacht en dag met de meiden. Super leuk. 

Begin mei was ik alleen op de boerderij. De paardjes stonden al lekker buiten dus dat was fijn en wat makkelijker te combineren met werk. Via Skype hadden Jeroen en ik samen een vakantie geboekt voor in mei. Het leek ons blijkbaar een goed idee om de dag nadat Jeroen thuis kwam gelijk naar Zakynthos te vliegen. Heerlijk even 12 dagen samen naar de zon. De eerste keer dat we echt samen op vakantie gingen. Voor mij ook best wel spannewnd. Geen idee hoe dat zou zijn en zeker niet nadat we elkaar 5 weken lang niet gezien hadden. Gelukkig bleek deze spanning nergens voor nodig en hebben we een heerlijke tijd samen gehad. 

Voor de verandering vloog Jeroen begin Juni voor 5 weken naar Canada. Weer zo lang zonder elkaar. Zucht. 8 juni stond het leukste feestje van het jaar weer gepland in Eindhoven! Guus met Fleur. Altijd leuk! Weer zo genoten samen. Na twee weken merkte ik dat Jeroen toch best wel begon te missen.. en hij mij blijkbaar ook wel een beetje. Jeroen kwam met het voorstel dat ik wel langs kon komen aansluitend aan zijn werkperiode. Maar omdat het einde van het schooljaar in zicht was, kon ik niet echt lang weg.. Via Skype samen gekeken voor een ticket, oké begin juli is er 1 opzich wel gunstig, dan kan ik 5 dagen langs komen. Welke idioot vliegt voor vijf dagen naar Canada, nou inderdaad, dat ben ik. Maar eerst moest ik nog drie weken wachten met nog een aantal feestjes zoals reuring en indian summer. Helaas ook afscheid moeten nemen van lieve Pascal. Bizar, zo jong en dan ben je er ineens niet meer! Een heftige afsluiting van de maand. 

Helaas kon ik ook niet bij de begrafenis zijn, want 5 juli vloog ik naar Toronto. Nieuwe ronden nieuwe kansen om door de douane te gaan. Dit ging gelukkig iets beter dit keer. Heerlijk om hem te zien na een vlucht van 8 uur. Een super mooie tijd daar gehad met onwijs veel avonturen in zo een korte tijd. Van de watervallen tot tandemfietsen langs de wijnboerderijen. Bucketlist check. Helaas veranderen na Canada een hoop. Jeroen gaf aan ruimte nodig te hebben en alleen verder te willen. Waarop ik besloot een bezichtiging in te plannen bij een appartement in Purmerend. Samen met mama naar het huis gegaan. Bij binnenkomst voelde ik het gelijk. Dit is een plek waar ik kan wonen. Dit uitzicht. Ja dit is wat ik wil. Dus na 15 minuten binnen te zijn geweest en de volgende al voor de deur stond zijn wij naar beneden gegaan. Daar gelijk een bod uitgebracht, met de gedachten dat het toch niet zou lukken. Drie uur na mij bod werd ik gebeld met de mededeling dat mijn bod geaccepteerd was! WHAAT?! Betekend dit dan dat ik een huis heb?! Nee dit kan niet. Zo niet te bevatten, maar wat een blijdschap! Gelijk een afspraak ingepland met een financieel adviseur om een hypotheek aan te vragen. Bizar. Van zo gelukkig, naar intens verdrietig, naar zo veel blijdschap en dat binnen 31 dagen. 

Donderdag 2 augustus was ik uitgenodigd om bij Ray en Cyn te komen eten, naja ik zal mijzelf wel uitgenodigd hebben zoals altijd haha. Cyn had een heerlijke pasta carbonada gemaakt. Op de bank voor de tv met een bord eten. Waarop Ray ineens vroeg, Kels.. Ja.. Wil je mijn getuigen zijn?! Wauw! Jaa OMG. Weet je dat zeker?! Ja!! Oké ja vet. Oké Eetsmakelijk.  Tjoew wat een eer zeg! Op 3 augustus 2018 tekende ik mijn voorlopige koopcontract. Wat een heerlijk gevoel. Helaas daarna nog een beetje gedoe met papieren en contracten om het allemaal rond te krijgen. Dit leverde bij mij een hoop stres op. Gelukkig had ik een lekker weekendje Spanje geboekt en mocht ik bij lieve Roos en Marcel en de kids langs komen. Wat een heerlijke tijd heb ik daar gehad. Lekker even tot rust komen en alleen maar leuk en lieve mensen om mij heen. 

September begon met de babyshower voor Cyn. Alles roze. Super leuke cadeautjes en leuke mensen. Een maand waarin ik ook besloot dat het goed was om even wat tijd voor mijzelf te hebben. Even eruit. Dus ik boekte een heel lang weekend Texel en daarbij een parachute sprong. Want dit stond nog boven aan mijn lijstje. Maar voor dat ik naar Texel ging stonden Ray en Cyn samen in Zaandam in de trouwzaal om Ja tegen elkaar te zeggen zodat zij geregistreerd konden worden als partner. Waar ik mijn handtekening al getuigen onder mocht zetten. Echt wel mooi!! Daarna was het voor mij tijd om te gaan. Daar ging ik dan alleen naar Texel. Heerlijk die wind door mijn haren op de boot een vrij gevoel. Op Texel lekker een fiets gehuurd en rond gefietst. Het goed gehad met mijzelf. En er achter gekomen dat ik mijzelf ook best wel leuk vind en trots mag zijn wat ik dit jaar bereikt heb. Een eigen huis een super leuke baan en hele fijne familie en vrienden. Zaterdag 29 sept stond mijn sprong gepland. Pap en mam kwamen over om hier bij te zijn. Gelukkig was het weer goed en mocht ik een prachtige sprong maken! Wauw. Dat gevoel. Dat uitzicht. Zo vet! Zo genoten. Daarna nog even een wandeling over het strand met pap, mam en Max. Helaas verliep dit iets minder soepel. Een steen tegen mijn voorhoofd zorgde voor een zware hersenschudding, een ambulance, een ziekenhuis bezoekje, vroegtijdig naar huis, twee blauwe ogen, een mega dikke bult, hoofdpijn, vermoeidheid, concentratie problemen.. maar ook dat Jeroen weer op de stoep stond. Ze zeggen wel eens: een geluk bij een ongeluk. 

Op 2 oktober 2018 mocht ik tekenen voor mijn koopcontract, de sleutel van mijn eigen huis! Wauw. Het is nu echt van mij. Ik mag en kan er mijn eigen paleis van gaan maken. Samen met hele fijne hulp van mijn ouders, Dennis en Jeroen, lieve Fleur en Margriet, mijn broer schoonzus en zijn vrienden is het gelukt om er zo een fijn plekje van te maken. De maand oktober stond voor mij in het teken van re-integreerden, frustratie dat dit zo lang moest duren, geluk met mijn huis en stiekem weer een beetje in de liefde. Met als mooiste afsluiting de geboorte van mijn nichtje Liz Lìvia Haan. Wat een prachtig meisje. Dat was echt liefde op het eerste gezicht en nog steeds!!! Zo mooi ook om je broer zo te zien. Trotse vader en man van het gezin!

Begin november werd eindelijk de pui geplaatst waardoor we weer verder konden met de verbouwing. De muren konden geschilderd worden, de vloer kon er in en mijn eigen spulletjes konden naar  boven. Best wel gek. Het einde van Tuitjenhorn en het begin van mijn eigen plekje. Waar ik eerst op een matras op de grond sliep, toen in een bed tussen de boormachines naar vervolgens gewoon een huis! Mijn thuis. Alles moest voor 8 december af zijn, want ik dacht dat het leuk was om een housewarming te geven.. die tijdsdruk was alleen niet best. Want ondanks dat alles mij al extra energie kosten, gaf dit alleen maar druk. Eind november gingen papa en mama ook nog lekker op vakantie naar Curaçao, Jeroen zat in Indonesië.. dus mijn hele terugval basis was heel ver weg. Maar gelukkig met de hulp van andere kwamen we toch nog stapjes verder. 

En dan zijn we alweer in december die voor mij begon met mijn housewarming. Pfff. ’s Middags met papa en mama nog lampen opgehangen, schoongemaakt, opgeruimd en feest klaar gemaakt. Alsof mijn huis echt af was. Maar ik vond het zo leuk om iedereen te ontvangen in mijn eigen huis. Echt een onwijs leuke avond gehad. De dag erna gezellig nog sinterklaas gevierd bij de ouders van Jeroen thuis. Het weekend erna na jaren weer eens geskied. Dat ging allemaal nog best wel soepeltjes. Vorig weekend lekker met Jeroen naar Maastricht geweest. Heerlijke dagen samen gehad. Met daarna de kerstdagen. Kerstavond bij Jeroen zijn ouders, eerste kerstdag bij mijn ouders en tweede en derde gewoon lekker samen. Echt wel heel fijn! Fijn om weer samen te zijn! Jup, verliefd, again. 
Vandaag geholpen bij Fleur met verhuizen want ook zij heeft een eigen huis gekocht! Zo trots op haar. En gelukkig heel dichtbij mij! Dus kunnen we lekker samen eten en chille! 

Je kunt wel stellen een jaar met ups-and-downs, maar alles heeft mij wel gebracht waar ik nu ben. En dat is in mijn eigen huis, een vast contract bij de gemeente Heerhugowaard en gelukkig in de liefde! Zo wil ik best mijn 2018 afsluiten. En dit jaar dan wel samen met J. Ik heb geleerd dat als je het goed kan hebben met jezelf, je de hele wereld aan kan en de rest vanzelf goed komt!

Lieverds bedankt weer voor het lezen. Dit jaar vaak aan een blog begonnen maar eigenlijk ook vaak niet afgemaakt. Ik blijf het ontzettend leuk vinden om te doen, maar ook om jullie reacties te krijgen! Nogmaals dank daarvoor. Voor nu alvast een ontzettend gelukkig nieuwjaar, op naar 2019, nieuwe ronden nieuwe avonturen. Nieuwe downs maar ik hoop zoveel mogelijk ups! 

Liefs! x

2 Reacties

  1. Mama:
    29 december 2018
    Super trots op jou wat je allemaal gedaan hebt ik 1 jaar tijd. Dat 2019 ook een mooi jaar mag worden alleen 19 ik vind het niks hahha😉😘😘😘
  2. Ingrid:
    29 december 2018
    Mooi verwoord weer! Net het echte leven, ups and downs 🥰 . Geniet verder in 2019!!! 😘😘😘