Eerste maand

Zo de tijd vliegt als je het naar je zin heb! Bizar dat ik alweer een maand van huis ben, kan het nauwelijks bevatten. Ik heb ik deze maand ook wel al gigantisch veel ervaringen, avonturen, indrukken beleefd. Het geen wat mij op blijft vallen is de hoeveelheid honden op straat. In Suriname vinden ze het zielig als een hond de hele dag binnen moet zitten, dus overdag spelen de honden gewoon buiten en 's avonds gaan er een aantal van de honden gewoon weer naar binnen. De honden worden alleen niet geholpen, waardoor er ontzettend veel rond lopen. Het fijne eraan vind ik dat het allemaal vuilnisbakkies zijn en er best een aantal op Noppes lijken, is die ouwe draak toch nog een beetje bij me. 

Bij aankomst in Suriname werd ons vertelt dat wij ons binnen vier weken moesten melden bij de vreemdelingendienst. We waren al gewaarschuwd door een paar meiden van hier dat het belangrijk was dat je je ticket moest uitprinten en netjes gekleed moest zijn, omdat je anders niet geholpen werd. Dus maandag ben ik met Karina en Lisette naar de vreemdelingendienst gegaan. Lisette had der ticket niet uitgeprint, maar hoopte dat het wel zou lukken via haar telefoon. Die meiden hadden gelijk, geen uitgeprint ticket? dan wordt je niet geholpen. Gelukkig had de moeder van Kelly m'n ticket mee genomen en was het voor mij vrij snel geregeld. Ik mag nu officieel tot 18 januari in het land blijven, toch wel een fijn gevoel. 's middags even tijd gemaakt voor school en 's avonds lekker gerelaxt en nog even bij gekomen van het geweldige weekend. 

Dinsdag was het tijd om de instellingen op te bellen die nog niet hadden gereageerd op onze mails. Van te voren was vertelt dat instelling niet altijd gelijk reageren, maar wij moeten verder met ons onderzoek. Na een paar belletjes stond het eerste gesprek donderdag gepland en het tweede volgende week dinsdag. Heerlijk gevoel, twee afspraken gepland. 's Middags even naar de centrale markt geweest. Een mega hal waar ze van alles verkopen. Van sieraden tot komkommers. Op bijna iedere tafel kun je wel mango's vinden. Lisette was er al eerder geweest dus die wist precies waar we ons fruit en groenten moesten halen. Na de markt een heerlijk schaafijsje gehaald. IJs dat van een blok ijs afgeschraapt wordt en dan met een siroop er over heen, heerlijk met dat warme weer. 's Avonds was het weer tijd voor salsaaaa, lekker dansen en draaien met die billen. Voor de les nooit zin, maar zo een salsa les, met zo een leraar geeft je zo veel energie, echt heerlijk!

Woensdag was het tijd om bij te komen, want goh wat hebben we het druk. Heerlijk uitgeslapen en toen samen met Karina en Lisette naar de dierentuin geweest. Heerlijk aapjes gekeken, zowel wilde als aapjes in een kooi en een prachtige jaguar.  Wauw wat is dat een prachtig beest zeg. Ik zou graag nog een foto maken van zwarte aapjes die aan het spelen waren met touwen. Dus hup op m'n slippertjes door het gras naar het hek. Hoor ik ineens het gras bewegen, dus ik schrik me dood, kijk ik om laag, ssssssssssssssstt, ja echt waar een mega slang nog geen 20 centimeter van mijn voeten vandaan. Het is lang geleden dat ik zo hard gerend heb, jeetje wat was ik bang. Ik naar Lisette en Karina die er niks van begrepen waarom ik zo deed, tot dat ik in het gras wees. Een stukje verder op zag ik een verzorgster lopen, dus ik er naar toe. Mevrouw... er zit daar een slang in het gras en hij gaat nu de boom in. Nou mevrouw ik zie niks hoor. Ja kijk daar zit hij. Oh maar mevrouw dat is máár een wurgslang, die doet je niks. Alsof ze over een tuinslang aan het praten was! Naja goed zal wel gewoon zijn hier. Vanaf deze dag loop ik dus niet meer met mijn slippertjes door het gras. brrrr wat was dat eng! Na het slangen avontuur was ik er vrij snel klaar mee in de dierentuin, dus hup weer terug naar huis. 's Avonds was het weer tijd voor een Karaoke avond, een heerlijke avond met hele gezellige mensen. 

Donderdag ochtend stond ons eerste gesprek gepland. Samen met Lisette ben ik naar de eerste instelling gegaan. Lange broek aan, net shirtje, hakjes en gaan met die banaan. Als je in Nederland een afspraak wilt maken met een persoon, heb je vaak eerst wel 10 andere personen aan de telefoon. Hier gaat het zo, als je belt, krijg je de telefoniste en daarna gewoon de directeur. Donderdag ochtend zaten we dus met de directeur van een grote instelling rond de tafel. Een goed gesprek, veel informatie gehad, super! Donderdag middag was het tijd om een beetje te chillen, om vervolgens 's avonds weer uit te kunnen in de Havanna! 

Vrijdag, zaterdag en zondag stonden in het teken van bijkomen. Heerlijk bij het zwembad gelegen en lekker gekletst. Zaterdag avond hadden we met een paar meiden afgesproken om bij 't Vat te gaan eten. Een heerlijke kip salade hadden we besteld. Helaas duurde het ongeveer twee uur voor dat alle salades op tafel stonden en was mijn kip nog steeds niet gaar, maar gelukkig was het wel een gezellige avond. Na het eten een lekkere cocktail en daarna was het weer tijd voor een feestje. 

Aankomende woensdag is het hier een groot feest. Suriname is 40 jaar onafhankelijk van Nederland en dat wordt groots gevierd. De hele stad wordt opgepimt en opgevrolijkt. Leuk om te zien. Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat zijn. Mensen uit heel Suriname komen naar Paramaribo om dit feest mee te maken. We gaan het wel beleven woensdag.

Zo dit was weer even mijn verhaal. Ik geniet zoals jullie lezen nog steeds. Het geen wat wij alleen jammer vinden is dat ons onderzoek niet zo heel groot is, waardoor we daar niet veel tijd aan kunnen besteden. We zijn tenslotte daarvoor hier heen gekomen. Maar goed aangezien het niet anders is, genieten we maar van alle feestjes. Op zich ook niet heel erg hoor! En dat zonnetje, tja die maakt het allemaal dragelijk.. haha. 

Naja goed, jullie horen snel weer wat!
Liefs uit het nog altijd zonnige Suriname.