De eerste week

Ik dacht misschien is het leuk om een omschrijving te geven hoe het er hier aan toe gaat. Sinds een week heb ik m'n fiets. Als fietser ben je hier gelijk aan de auto's. Als je je hand uit steekt als stop teken, stoppen de auto's voor je en kun je oversteken. Een beetje brutaal zijn in het verkeer is wel nodig hier. We fietsen hier links. Pfoe dat was wel even wennen. Het oversteken blijft daarom lastig. Je bent zo gewend om links-rechts te kijken. Verder rijden de automobilisten als gekke. Ze race door de straten en toeteren heel wat af. Op straat kun je niet normaal lopen zonder pssst, hey, joeehoee. Maar goed het went van zelf. Als je niet zo een goed zelf beeld heb, moet je vooral hier heen gaan. Als ik van huis naar Karina fiets kom ik langs een begraafplaats. Niet zo maar een begraafplaats maar zo ver als je kan kijken zijn graven. Indrukwekkend. Elke dag zie je de zelfde mensen op graven zitten, uren lang.

Zondag zijn we naar Ford Zeelandia geweest. De plek waar de slavernij begonnen is. Je schaamt je daar bijna om Nederlander te zijn. Een indrukwekkend verhaal vertelt door een gids. Het ligt gelegen op een mooie plek, met een schitterend uitzicht over de Surinamerivier. Het was ook interessant om wat meer te horen over de geschiedenis van Suriname. Na deze culturele ochtend zijn we lekker naar het zwembad gegaan om een beetje bij te komen van het geweldige weekend. Want maandag was de start van het project.

Maandag ochtend om half 9 werden we verwacht bij de voorschool van Paramaribo. Het onderzoeksproject van de andere groep. Onze docent vond het leuk dat de hele groep aanwezig was, zodat we een beeld zouden hebben van elkaars onderzoek. Na ongeveer een uur mochten wij weg. Tijd om thuis even bij te komen van de informatie en ons klaar te maken voor ons eigen project. 's Middags werden wij verwacht bij onze eigen opdrachtgever. De opdrachtgever die zelf niet weet voor hoe lang zij nog een baan heeft. Ze kwam binnen als een soort koningin. Een indrukwekkende mevrouw. Kort werd er vertelt wat er van ons verwacht werd. Boven al werd er vertelt dat printen heel duur was en water en licht ook. Dus dat we daar goed mee om moeten gaat. Na een half uur ging de rest van de groep weg en blijven wij over met die mevrouw. Langzaam aan ontdooide ze wat en gaf aan ons graag te willen helpen. Al met al viel het wel mee. Voor ons was duidelijk wat de bedoeling was van het onderzoek, eindelijk. We krijgen de ruimte om zelf onze tijden in te delen en de manier van onderzoek doen. Erg fijn.  Ons kantoor is gevestigd in een instelling voor meervoudig verstandelijke/lichamelijke beperkte. Een indrukwekkend gezicht hoe deze kinderen op een matje liggen onder een ventilator.
Na deze ​voorlichting hebben we de rest van de groep opgezocht die lekker zaten te lunche bij 't vat. We zijn aangeschoven en hebben heerlijk met z'n alle gelunched.
Om vier uur moesten we bij het Maria internaat zijn. Een internaat dat speciaal voor meisjes is waarvan hun ouders werken in het binnenland. Ik was nog nooit in een internaat geweest dus moest erg wennen aan de manier van om gaan met elkaar. De meiden noemen de mensen van daar vader en moeder of meneer en mevrouw. Van de 'vader' van het huis kregen we een rondleiding. Hij vertelde dat het erg belangrijk vindt dat deze meiden naar school gaan en goeie cijfers halen. De lat wordt erg hoog gelegd naar mijn mening. Wat ik wel heel mooi vond was dat alles wordt gedaan door vrijwilligers en dat deze meiden hier ook 'vrijwillig' zitten. Misschien ga ik nog wel kijken of ik misschien wat zou kunnen beteken voor dit internaat.
's Avonds hadden we met de hele groep om half 8 afgesproken bij een mevrouw thuis.  Zij had voor iedereen gekookt. Heerlijke echte Surinaamse gerechten. Met als hoogte punt de Pom en het toetje cassavetaart.  Onze docent en haar man kwamen ook gezellig mee eten. Een top afsluiting na een indrukwekkende dag.

Dinsdag was onze eerste 'werk' dag. De opzet van het onderzoek kon eindelijk gemaakt worden. De eerste stappen konden ondernomen worden. Van ongeveer 8 tot 12 hebben we serieus gewerkt in de airco. Rond 12 uur vonden we het wel mooi geweest. Buiten dat zonnetje, prachtige blauwe lucht dat betekent, tijd om te gaan. Luka kwam met het idee om bij Torarica een kopje koffie te gaan doen. Een prachtig hotel waar alleen in dollars betaald kon worden. M'n eerste bakkie sinds ik van huis ben, god wat heb ik daar van genoten. Na ongeveer drie kwartier hadden we eigenlijk wel zin om te zwemmen. Bij het hotel zat een prachtig zwembad. Luka stond op liep naar de ober en vroeg of het goed was als we een duik namen. Hij gaf aan dat hij dit even moest overleggen. Vrij snel daarna kwam hij terug en zei dat het niet de bedoeling was.. Luka, ja maar meneer het is echt heel warm vandaag.. Naja vooruit als jullie maar een drankje nemen. Dat hadden we al gedaan dus snel omgekleed en hup het zwembad in. Heerlijk zout water, muziekje erbij en hele chille bedden. Een middagje echt relaxed. Na 1 drankje gehad te hebben en een heerlijk middagje gezwommen te hebben was het tijd om naar huis te gaan. Thuis even rustig gezeten, omgekleed want toen was het tijd voor onze eerste Salsa les. Zumba hadden we opgegeven dus nu maar Salsa. Vier weken lang, twee dagen in de week. Wij daar naar toe. Op tijd een taxi besteld. Komen we daar aan, alles donker. NEEEEE niet weer hé. De buren gaven aan dat ze altijd iets later waren. Gelukkig daar waren ze. Met 10 meiden van ons en nog een paar andere meiden + vijf jongens gingen we naar binnen. Een vrij moderne zaal, met airco en mega grote spiegels. De dans docent kwam binnen, een man, naja een man... We hebben anderhalf uur alleen maar gelachen om hem. Van sexy lopen tot sexy kijken en hier en daar nog een extra danspasje te leren was het super. Het is salsa les met cabaret geweldig. Het probleem was alleen dat Salsa les een partner dans is.. Daar had hij wel een oplossing voor, we wisselen gewoon door. Voor een ieder in de zaal wat ongemakkelijk. Het ene moment stond je met een man en het volgende moment stond je met je schaduw te dansen. We hebben ons opgegeven voor alle lessen, dus als ik terug kom kan ik als het goed is een beetje salsa dansen!

Woensdag en donderdag hebben we beide s' morgens aan school gezeten en s' middags lekker bij het zwembad. Op dit moment zit ik lekker Ajax te kijken in het zonnetje met een chiller. Vanavond is het weer tijd voor havanna.. de salsa dans club. Wie weet kunnen we vanavond al een paar pasjes mee dansen. Voor de rest staat het weekend weer vol gepland met feestjes. Benieuwd wat we nu weer gaan mee maken!

Zo dat was weer even een update van de laatste dagen. Boven al geniet ik van alles. Begin steeds meer m'n plekje te vinden en vind het onwijs fijn om met de fiets door heel Paramaribo te crossen!

Jullie horen snel weer wat van me! xx