De reis

3 augustus 2017 - Cape Town, Zuid-Afrika

Pfoe wat een reis was dit. Samen met mama had ik besloten om op tijd richting Schiphol te gaan zodat ik genoeg tijd zou hebben om daar rustig aan alles te regelen. Om 13.20 opende de drop off. Toen wij om 13.00u aan kwamen stond er gelukkig nog niet een lange rij, dus we besloten om daar maar vast in te gaan staan. Om precies 13.20u opende de drop off en kon ik mijn tas kwijt. Mijn tas, om precies te zijn 17,9 kg, mocht mee naar Zuid-Afrika. Rond half 2 was dat gelukkig klaar en kon ik rustig met mam nog een broodje eten en wat drinken. Na de lunch was het toch  echt tijd om afscheid te nemen. Met een lach en een traan namen we afscheid. Oke het zijn maar drie weken maar wel drie weken alleen. Boven nog een keer zwaaien, nog even huilen en toen door de douane. Dit was geloof ik de eerste keer dat ik niet gefouilleerd hoefde te worden. Dus hup naar de gate. Daar nog even gewacht en toen mochten we boarden. Een rood lampje ipv groen. Zucht. Wat is dit? Wat gaat er fout? In het Engels kreeg ik te horen dat ik mij moest melden bij een andere balie. Ik zei tegen deze mevrouw dat ik het ook prima vond als je gewoon Nederlands zou praten..ow oeps, sorry dacht echt dat je een buitenlandse was.. Wat bleek de vrouw bij de incheck balie had mijn pastoort niet goed gescannd. Na wat drukken op de knop mocht ik gelukkig toch mee! Op naar mijn plekje bij het raam. Heerlijk. Tot de laatste minuut voor boarding zat er niemand naast mij. Daarnaast zat een Nederlands stel, Rick en Michelle. Vrij snel hadden we contact en hebben lekker zitten kletsen. De laatste minuut van boarden kwam er nog iemand binnen gestormd. Een meisje met een pet, veel  make-up, kort jurkje, mega nagels. Ze plofte naast mij neer, zei wat in het Engels, drukte haar pet omlaag en ging slapen. mmh Oke. Gelukkig was het wel nog gezellig met het andere stel. De diva naast mij ontwaakte na een uur en begon ineens  in het Nederlands tegen mij te kletsen. Ze gaf aan dat ze dacht dat ik Engels was.. omdat ik zo antwoorden. Haha en dat met mijn steenkolen Engels. Twee keer op een dag uitgemaakt voor buitenlander.. misschien moet ik toch thuis nog eens na vragen of ik wel echt dat kaaskopppie ben wat ik al jaren denk haha. Maar goed het kletsen was het begin van het onwijs gezellige vlucht. Jeetje wat heb ik gelachen met die meid. Verhalen over van alles. Samen Rick en Michelle uitgevraagd en toen was het tijd om afscheid toenemen van Diva A. Een dikke knuffel een kus op mijn wang en hup op naar het volgende vliegtuig. Ik had een tussenstop van 2 uur. Maar de boarding starte al na een uur. Snel op het bord gekeken en snel naar de volgende gate. Gelukkig makkelijk gehaald. Daar nog even op de WiFi en toen het volgende vliegtuig in.

Bij de gate liep een tweeling van ongeveer 3 jaar. God wat was ik jaloers op hun Engels.. haha. Die kleintjes zagen het vliegtuig en sprongen op. Daddy Daddy, loookk, loook, thereee is the plain!!  We have to go now. Schreeuwend en trekkend stonden ze aan hun vader om hem mee te krijgen naar het vliegtuig. Wat een schatjes zeg. Gelukkig mochten zij als eerste naar binnen en vast rustig zitten. Dit was de vlucht waar ik het meeste tegen op zag..10 enen half uur. In het vliegtuig aangekomen zag mijn plekje. Oke Kels geef je over en geniet van je vlucht. Naast mij zat een Frans stel. Ik ga zitten en zeg netjes gedag. Ze konden net aan knikken en een soort van gedag zeggen. Ik ging zitten en dacht oke dan niet. Na ongeveer een uur dacht ik eens netjes in mijn beste Engels te vragen waar ze heen gingen op vakantie. Het antwoord wat ik kreeg verstond ik niet want het wat FRANS. Zucht.Nu was ik er echt klaar mee. Ik heb mijn oortjes in gedaan en ben lekker muziek gaan luisteren. Blijkbaar was ik toch even in slaap gevallen. Tot ik op eens iets geks voelde. Door dat ik mijn gezichts masker op had was ik een fractie later.. en ineens zat die oh zo keurige Franse damen bij mij op schoot. WTF. Ik keek haar verschrikt aan en zonder excuus liep ze door en ging naar de wc.. nou goed, je snapt wel dat ik er toen echt klaar mee was. De rest van de vlucht heb ik dan ook niks meer tegen ze gezegd en af en toe even mijn arm op de leuning gelegd waar toevallig die van haar ook lag. Na ongeveer 9 uur vloog het vliegtuig langs een van de mooiste uitzichten die ik ooit heb gezien, naja gezien, voor zover het kon met dat Franse hoofd er tussen,..  De Tafelberg, de stad, het strand. WAUW. Het vliegtuig stond weer veilig op de grond. Gelukkig. Snel naar binnen om mijn tas te zoeken. En gelukkig die was er! Tas op mn rug even langs de Vodacome voor een sim kaart en toen op zoek naar dat bordje. Gelukkig.. Gevonden. Helaas as het niet gelukt om daar nog een foto  van te maken.  De jongen nam nam tas aan en bracht mij en nog een meisje naar het hotstel. 

Na ongeveer en half uur rijden kwamen we aan bij het hostel. Prachtig weer. STrak blauw. uitzicht op lionhead en verder een super gezellig terras. Daar even een lekkere koffie gedronken en het een en ander uitgezocht voor mn reis. Een aardige jongen man naast mij heft nog een hoop tips gegeven en ook veel over veiligheid. Best leuk! Ik ga denk twee dagen bij boeken in Kaapstad en dan naar Hout Bay. Daar wil ik graag een wat luxer gasthouse boeken. Nu slaap ik met drie andere meiden op een kamer in stapelbedden. Ze komen uit Canada.Goed voor mij Engels en super aardig dus dat is fijn. Vanmiddag heb ik nog even een ' rodnje'. Door de stad gedaan. Longstreet naar beneden en weeer om hoog.Door alle waarschuwingen van gevaarlijk liep ik met een hartslag 180 door de straat. HEel zelf verzekerd. Ik heb werkelijk niks van de winkels gezien want ik dacht, als ik te veel kijk, zien ze dat ik nieuw ben haha. Op de terug weg had ik geld gewisseld. Dood eng. GEloof dat mijn hartslag nu 210 was.. Alsof ze aan mijn neusvleugels konden zien dat ik geld bij mij droeg ofzo haha. Ik had het eerst aan een politie agent gevraagd of zij wist waar ik geld kon wisselen, ja zegt ze als je hier door gaat dan kan je wisselen. Ineens stonden er drie mensen om mij heen die mij wel even konden helpen. Ik dacht no way. Ik moet weg hier. Ik heb ze netjes bedankt en ben met een strak gezicht weg gelopen. Gelukkig daarna bij een gewonen bank wel kunnen wisselen! Zo zie je maar edat zelfs de politie niet te vertrouwen is. Na de walk heb ik lekker gedouchd. Mn tas gedumpt en een wijntje besteld. Daar kwam ik in gesprek met drie blanke zuid Afrikaanse jongeren. Leuke tips nog van gehad en gekletst over het land. Kletsen gaat vrij makkelijk hier, al moet ik zeggen dat ik wel al een paar keer heb gedacht, waar ben ik aan begonnen. Alles wat je wilt doen kost moeite. Maar goed. Uit eindelijk wel gezellig met ze gekletst. Wat ik ook merk is dat je je snel ergens ' veilig' voelt.Na het wandelen vond ik het fijn om het hostel weer te zien. JE went blijkbaar snel. Ik hoop dat het contact leggen zo blijft gaan.

Morgen om 08.15 moet ik bij het begin station van de tafebelbeg staan. Samen met een groep ga ik die berg beklimmen.Ik dacht dan heb ik het maar gehad, haha. Het weer is goed voor morgen ds ik heb er op zich wel zin in. Eerst maar slapen en wat uurtjes inhalen. Morgen avond staat er een braai op de planning met het hostel. Het hostel leven. Margriet en ik hadden ooit nog commentaar op Sven en Jelle, haha alles met dat hostel, maar merk nu wel hoe makkelijk je contact legt hier. FIJN! 

Ik ga nu lekker nog wat drinken en dan mijn stapelbedd in. Ben kapot. Hoop dat ik lekker slaap. Morgen een leuke activiteit op de planning! Slaap lekker voor straks en tot snel weer ! Liefs x 

Foto’s

5 Reacties

  1. Ingrid:
    3 augustus 2017
    Truste, het was weer een enig verhaal!
    X
  2. Nancy stokvis:
    4 augustus 2017
    Wat een leuk verhaal!! En ja kletsen gaat je nou eenmaal goed af!! Zo ben je dan ook nooit helemaal alleen toch?? Veel plezier vandaag!! Xkusxx
  3. Assunta:
    4 augustus 2017
    Je kan je draai aardig vinden hihi! Geniet ervan! X
  4. Annemieke:
    4 augustus 2017
    Leuk verhaal Kelsey. Zo herkenbaar na die lange vlucht en dan dat mooie land, de zee en de tafelberg te zien. Je hostel is geweldig he. Schoon, gezellig en je voelt je er meteen veilig. Dit is het echte backpacken. Hostel in hostel uit. Nieuwe mensen ontmoeten, lekker kletsen, samen wat leuks doen, ervaringen uitwisselen, misschien samen een stukje reizen en door naar het volgende. Geniet ervan !!!
  5. Marjo suselbeek:
    11 augustus 2017
    Wat een leuke reisbeschrijving, ik leef echt mee met je belevenissen.
    En ik snap dat je geld wisselen echt doodeng vind, als je de politie al nie kan vertrouwen! Dat zijn we hier niet gewend.